بررسی شیوع اضطراب و عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دختر رشته پزشکی عمومی

زمینه و هدف: اختلالات اضطرابی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت عمومی هستند. دانشجویی پزشکی یکی از حرفه هایی است که در محیط کار خود(دانشکده، بیمارستان و...) مواجهات مختلفی دارد و این مواجهات اثرات متفاوتی بر سلامت جسمی و روانی آن ها دارد. در این مطالعه ما برآنیم که به بررسی شیوع اضطراب در بین دانشجویان دختر رشته پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بپردازیم. هم چنین شیوع اضطراب براساس مقطع تحصیلی، وضعیت تأهل و محل زندگی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد. در این مطالعه نمونه می گیری به روش طبقه می بندی شده انجام شد. 196 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی تهران(پردیس همت) انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه اسپیلبرگر و پرسشنامه دموگرافیک مورد بررسی قرار گرفتند. نرم افزار spss 15 جهت ورود داده ها و آنالیز استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه به طور کلی شیوع اضطراب 5/28%، شیوع اضطراب آشکار 5/25% و شیوع اضطراب پنهان 3/16% برآورد شد. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که ارتباط معناداری بین اضطراب آشکار و مقطع تحصیلی وجود دارد و اضطراب آشکار در مقطع کارورزی بیش از سایر مقاطع است؛ هم چنین در این تحقیق ارتباط معناداری بین اضطراب پنهان و محل زندگی به دست آمد. در این مطالعه هیچ گونه ارتباط معناداری بین شیوع اضطراب و وضعیت تاًهل نشان داده نشد.